Δακτυλιόλιθοςαποτελούμενος από δύο ανεξάρτητα ελλειψοειδή πλακίδια με ελάχιστα σημεία θραύσης στις ακμές. Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη σε δάπεδο χώρου, ίσως αυλής, της οικίας Ο (φάση τέλους 5ου ή 4ου αι. π.Χ.).

Το ένα πλακίδιο είναι επίπεδο και στην πάνω επιφάνεια έχει εσώγλυφη παράσταση αλόγου, το οποίο βόσκει πατώντας σε γραμμή που υποδηλώνει το έδαφος. Το δεύτερο πλακίδιο είναι κοιλόκυρτο και μοιάζει να λειτουργεί ως προστατευτικό κάλυμμα του πρώτου, ενώ έχει και κάποιες μεγεθυντικές ιδιότητες. Στα σημεία θραύσης διατηρούνται λιγοστά ίχνη κόκκινης χρωστικής (κιννάβαρι), τα οποία δεν φαίνεται να σχετίζονται με την αρχική χρήση του αντικειμένου.

Το εύρημα είναι σπάνιο και η χρήση του αβέβαιη. Εκτός από δακτυλιόλιθος θα μπορούσε να είναι κόσμημα λαιμού ή σφραγιδόλιθος, εάν υποθέσουμε ότι υπήρχε δυνατότητα απόσπασης του καλύμματος όταν χρειαζόταν. Σε κάθε περίπτωση, η μορφή του παραπέμπει στα γυάλινα διάχρυσα δαχτυλίδια, στη σφενδόνη των οποίων μία παράσταση αποδοσμένη σε φύλλο χρυσού πακτωνόταν ανάμεσα σε δύο στρώσεις διαφανούς γυαλιού. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, μία παρόμοια τεχνική να είχε εφαρμοστεί και στο εύρημα της ανασκαφής Μακρυγιάννη.